سلام بهونه قشنگ من برای زندگی
به به سلام.
ایول بابا سلیقه!!
خیلی عالی شد.مرسی.
بابت نمرت هم بیخیال رفیق...اگر بخوای بنالی من بیچاره که باید خودمو بکشم...
که نفر جلویی کپی من نوشت(اصلا خودم واسش جواب دادم)داده 20 به من 16 !!!!!!
به هر حال موفق باشی...
ولی دستت درد نکنه .خیلی وبلاگ خوب شد.
اساتید هم دنیای خودشون رو دارند
همه مستحضر هستید حتما هر کسی روش و ساز مخصوص خودش رو میزنه
استادی هست نمره به قیافه طرف میده خصوصا اگه دختر باشی و ترگل و ورگل
که دیگه خوش به حالت
حالا این وسط ها شاید یه استادی هم پیدا شه اطراف پسرها بچرخه و به
اونها نمرده بده البته با اعمال شاقه
اما خدایی خیلی زور داره ارشد به بالا هم بیان و نامردی کنن این استادا
بعد از 1 ترم دست و پا زدن و ماکس شدن تو میان ترم و پایان ترم از درس
استاد..... و 5 روز نخوابیدن و 2 هفته پیگیری پروژه آقا اومدن و لطف کردن
دادن 17.5
با هزار مکافات پیداش کردم میگم خوب چرا ؟
میگه نمرت این شده
میگم حساب کنید لطفا نمرم رو
آقا اومده پشت تلفن با چرتکه بالا و پایین کرده بعد دیده نمره من میشه
19.6
آخرش هم میگه من خودم رو زیر سوال نمیبرم
ترم بعد باهام درس بگیر ایشالا تلافی این رو در میارم
این استاد رو باید به دار آویخت تا عبرتی بشه برای سایرین
بعد که پیگیر ماجرا میشم میبینم روش کار جناب همین هست
بالاترین نمره ایشون همینه و ترم های قبل هم همین روند رو داشته
انصاف و معرفت هم به چیزی هست
چند مدت پیش شنیدم که نمیدونم شهید رجایی بوده فکر کنم تو دانشگاه از یه
درس بهش نمره 22 دادن و تو کارنامه ثبت شده
حالا اون استاد با معرفت رو باید زیارت کرد اون دوست رو بوسید و اینگونه
اساتید این روزها رو....
دیگه از بقیه استادها نگم که تحقیق رو با ترازوی آشپزخانه هدیه وزن
میکردن و بعد هم نمره میدادن به وزن و....
از اون یکی نگم که اگه پسر باشی و یه لحظه ببینتت که با یه دختر حرف
میزنی دیگه درس رو افتادی
نمیدونم چه طرز فکری دارند این اساتید
نمیدونم این بیماری به صورت اتوماتیک ایجاد میشه در اساتید و اگه خدایی
نکرده ما هم روزی به این سمت نائل اومدیم قرار هست این مدلی باشیم یا نه
اگه این باشه که خدا به داد ما و دانشجویان آن زمان برسه
پ . ن : فکر میکردم تو بهترین دانشگاههای این کشور این چیزها کمتر باشه
اما نه مثل اینکه اپیدمی هست و این شهر و اون شهر و این دانشگاه و اون
دانشگاه نداره حتی آزاد و دولتی و پیام نور و علمی کاربری هم تو کارش نیست .
بشکنه قلم اون پایی که 5 سال پیش اومد ایران که تا الان باید بسوزم و
بسازم و دم نزنم که خودم کردم که لعنت بر خودم باد .
نبود
گفته
بودی با تو می مانم ولی
رفتی و
گفتی که اینجا جا نبود
سالیان سال تنها مانده ام
شاید
این رفتن سزای من نبود
من دعا کردم برای بازگشت
دست
های تو ولی بالا نبود
باز هم گفتی که فردا میرسی
کاش
روز دیدنت فردا نبود
فرشتگان روزی از خدا پرسیدند : بار خدایا تو که بشر را اینقدر دوست داری غم را دیگر چرا آفریدی؟ خداوند گفت : غم را بخاطر خودم آفریدم چون :این مخلوق من که خوب می شناسمش تا غمگین نباشد به یاد من نمی افتد ...
سلام دوستای خوبم و تو غریبه آشنا.
خیلی وقت بود فقط میومدم ببینم دنیا دسته کیه و میرفتم.
امروز اومدم دیدم 3ماه و اندی از آخرین نوشته -که همش هم علامت؟؟؟ هست- گدشته.اما هیچ کسی منو یادش نبودhttp://www.parsiblog.com/Images/Emotions/124.gif
اشکالی نداره ..چون میگذرذ غمی نیست...
اومدم که فقط بگم:
گریه را میپرستم اشک ریختن به روی گونه هایم اشکهایی که شاید به خاطر تو از چشمانم قطره قطره میبارد به خاطر.... سکوت را میخواهم نمیدانم چرا...؟ شاید برای نواختن برای صدا زدن تو... تنهایی را دوست دارم چرا که تنهایی هیچ وقت ترکم نکرده هیچگاه قلبم را نشکسته.... غم و غصه همیشه در صدایم شریک بوده اند ولی نمیدانم چرا....؟ و باز هم این قصه پر از غم ناتمام به پایان رسید....
نه نمیخوام دل کسی بگیره ...فقط خواستم حرف دل خیلی هامون که شبها تا صبح -ماه رو تنها نمیذاریم زده باشم که یادتون باشه یه همصدا همیشه با دلاتون همراهه!!!
شبهاتون پر ستاره....
لباتون خندون...
به 38 روز دیگه فکر کنید و 327 روزی که گذشت....
موفق باشید...
| Design By : Pars Skin |
